1 ထိုနေ့ရက်ကာလ၊ ဒါဝိဒ်မင်းမျိုးမှစသော၊ ယေရုရှလင်မြို့သူမြို့သားတို့ အပြစ်ဒုစရိုက်နှင့် အညစ်အကြေးကို ဆေးကြောစေခြင်းငှာ၊ စမ်းရေပေါက်လိမ့်မည်။ 2 ဗိုလ်ခြေတို့အရှင်၊ ငါထာဝရဘုရားမိန့်ဆိုသည့်အတိုင်း၊ ငါသည်၊ ရုပ်ပွားဆင်းတု၏အမည်ကိုမျှ၊ မမှတ်မသားရသည့်တိုင်အောင်၊ ပြည်တော်မှပယ်ရှားလျက်၊ ပရောဖက် ပြုသူတို့နှင့် နတ်ဆိုးတို့ကို၊ ပပျောက်စေမည့်အလျောက်၊ 3 လူတစ်စုံတစ်ယောက်သည် ပရောဖက်ပြုလျှင်၊ ဖွားမြင်သောမိဘတို့ကပင်၊ သင်သည် ထာဝရဘုရား၏နာမတော်နှင့် မုသာဟောပါတကား။ အသက်ရှင်ရမည်မဟုတ် ဟု ဆိုလျက် ပရောဖက်ပြုစဉ်တွင် ထိုးသတ်ကြလိမ့်မည်။ 4 ထို့နေ့ရက်ကာလ၌၊ ပရောဖက်တို့သည်၊ ပရောဖက်ပြုစဉ်ပင်၊ ခံရသောရူပါရုံကြောင့် ရှက်ကြောက်လျက်၊ သားမွေးသင်္ကန်းမဝတ်ဘဲ ဟန်ဆောင်၍၊ 5 ကျွန်တော်မျိုးသည် ပရောဖက်မဟုတ်ပါ။ ငယ်စဉ်ကပင် ကျွန်ခံရသည့်အတိုင်း၊ လယ်လုပ်သူဖြစ်ပါသည်ဟု ငြင်းဆိုသော်၊ ရင်၌ရှိသော ဒဏ်ရာကား၊ 6 အသို့နည်းဟု မေးခဲ့လျှင်၊ မိတ်ဆွေတို့အိမ်တွင်ခံရသော ဒဏ်ရာတည်းဟု ပြန်ဆိုလိမ့်မည်ဟူ၍တည်း။

7 အိုဓားတော်၊ ငါ၏အထိန်းအကျောင်း၊ ငါ့လုပ်ဖော်ဆောင်ဘက်ဖြစ်သူ့ကို ရွယ်လျက်နိုးထလော့။ သိုးဆိတ်တို့ကွဲလွင့်စေရန် အထိန်းအကျောင်းကိုသတ်လော့။ ငါလည်း၊ သားငယ်တို့ အပေါ်တွင်၊ လက်တော်တင်ဖိမည်ဟု၊ ဗိုလ်ခြေတို့အရှင်ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။ 8 ပြည်လုံးနှံ့သုံးစုတွင်၊ နှစ်စုကွယ်ပျောက်ဆုံးပါးလျက်၊ တစ်စုကျန်လိမ့်မည်ဟူ၍လည်းေကာင်း၊ 9 ငါသည် ထိုတစ်စုကို မီးတွင်ချ၍၊ ငွေကိုချွတ်သကဲ့သို့ချွတ်လျက်၊ ရွှေကိုလှော်သကဲ့သို့လှော်သဖြင့်၊ နာမတော်အားပဌနာပြုသောထိုသူတို့ကိုနားညောင်း၍၊ ငါ့လူမျိုးတော်ဟုခေါ်တွင်မည့်အလျောက်၊ သူတို့ကလည်း၊ ထာဝရဘုရားသည် ငါ့ဘုရားသခင်ပေတည်းဟု ဝန်ခံကြရလတ္တံ့ဟူ၍လည်းေကာင်း၊ ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။