1 ငါသည်၊ ဘုရားသခင့်ထံ၊ အသံလွှင့်လျက်အော်ဟစ်မည်။ ဘုရားသခင့်ထံ၊ အသံလွှင့်သဖြင့်၊ နားညောင်းတော်မူလိမ့်မည်။ 2 ဒုက္ခရောက်သည့်ကာလ၊ အရှင်ဘုရားကိုရှာေဖွလျက်၊ ညဉ့်အခါ၌အားမလျော့ဘဲ လက်ဆန့်လျက်နေခိုက်၊ နှစ်သိမ့်ရာကိုငါငြင်းဆို၏။ 3 ဘုရားသခင်ကိုသတိရ၍ မြည်တမ်းခြင်း၊ စဉ်းစား၍စိတ်ပျက်ခြင်းရှိရ၏။ 4 မျက်ခမ်းကိုမြစ်တားတော်မူသဖြင့်၊ ပြောဆိုခွင့်မရသည့်တိုင်အောင်၊ ငါလူးလှိမ့်ရာ၊ 5 ရှေးကာလနေ့ရက်များကိုလည်းေကာင်း၊ ရှေ့မဆွကနှစ်များကိုလည်းေကာင်း၊ ဆင်ခြင်လျက်၊ 6 ကိုယ့်ညဉ့်သီချင်းကိုသတိရ၍၊ ကိုယ့်စိတ်နှလုံးနှင့်ဆွေးနွေးလျက်၊ ငါ့ဝိညာဉ်စစ်ဆေးသည်မှာ၊ 7 အရှင်ဘုရားသည်၊ ကာလအစဉ်စွန့်ထား၍၊ နောက်နောင်နှစ်သက်တော်မမူဘဲနေမည်လော။ 8 ကာလအစဉ်ကရုဏာတော်ကုန်ခန်း၍၊ လူမျိုးအစဉ်အဆက်ကတိတော်ပြတ်စဲပြီလော။ 9 ဘုရားသခင်သည်၊ ကျေးဇူးပြုရန်သတိလစ်၍၊ အမျက်တော်ဖြင့်၊ ကရုဏာတော်ကိုရုပ်သိမ်းတော်မူပြီလောဟူ၍တည်း။

10 တစ်ဖန်၊ ငါဝန်ခံသည်ကား၊ အားနည်းသဖြင့်ထိုအတိုင်းစဉ်းစားသော်လည်း၊ မြင့်မြတ်သောဘုရား၏ညာလက်ရုံးတော်စီမံသော နှစ်များအတွင်း၊ 11 ထာဝရဘုရား၏အမှုတော်များကိုအောက်မေ့ခြင်း၊ ရှေးကာလပြုဖူးတော်မူသောအံ့ဖွယ်ရာများကိုသတိရခြင်း၊ 12 ပြုတော်မူသမျှကိုဆင်ခြင်ခြင်း၊ စီရင်တော်မူသမျှကိုစဉ်းစားခြင်းပြုပါမည်။ 13 အိုဘုရားသခင်၊ နည်းလမ်းတော်သည်သန့်ရှင်းရာတရား၌တည်ရှိ၍၊ ဘုရားသခင်ကဲ့သို့မည်သည့်ဘုရားကြီးမြတ်သနည်း။ 14 ကိုယ်တော်သည်၊ အံ့ဖွယ်ရာများကိုစီရင်လျက်၊ လူမျိုးတို့တွင်တန်ခိုးတော်ကိုပြတော်မူသောဘုရားဖြစ်တော်မူပါ၏။ 15 လူမျိုးတော်တည်းဟူသော ယာကုပ်နှင့်ယောသပ်၏သားမြေးတို့ကို၊ လက်ရုံးတော်ဖြင့်ရွေးနုတ်တော်မူပါပြီဟူ၍တည်း။

16 အိုဘုရားသခင်၊ ရေများသည်ကိုယ်တော်ကိုဖူးမြင်ကြပါပြီ။ ရေများသည်ကိုယ်တော်ကိုဖူးမြင်၍ ကြောက်ရွံ့ကြပါ၏။ နက်ရှိုင်းရာများလည်းတုန်လှုပ်ကြပါ၏။ 17 မိုးတိမ်များသည်ရေကိုသွန်ချ၍၊ ကောင်းကင်လည်းအသံပြုရာ၊ မြှားတော်များထွက်လာကြပါ၏။ 18 လေဗွေ၌၊ ကိုယ်တော်၏မိုးကြိုးသံလွှင့်၍၊ လျှပ်စစ်များပြက်သဖြင့်၊ လောကကိုလင်းစေရာ၊ မြေကြီးတုန်တုန်လှုပ်လှုပ်ရှိ၏။ 19 လမ်းတော်သည်၊ ပင်လယ်၌၊ လမ်းခရီးတော်လည်း၊ သမုဒ္ဒရာ၌ရှိသဖြင့်၊ ခြေတော်ရာများမထင်ရှားပါ။ 20 မောရှေနှင့်အာရုန်တို့လက်ဖြင့်၊ လူမျိုးတော်ကိုသိုးစုကဲ့သို့လမ်းပြတော်မူပါ၏။