1 ပဥ္စမစေတမန်တော်တံပိုးမှုတ်သည့်ကာလ ငါေမျှာ်ကြည့်ရာ ကောင်းကင်မှမြေသို့ကျသောကြယ်ဖြစ်သူသည် ငရဲတွင်းသော့ကိုခံရပြီးလျှင်၊ 2 ထိုတွင်းကိုဖွင့်သော် မီးပုံကြီးကဲ့သို့အခိုးထွက်၍ ထိုမီးခိုးကြောင့်နေနှင့်ကောင်းကင်မိုက်၏။ 3 ထိုမီးခိုးထဲကကျိုင်းကောင်များသည် မြေပေါ်သို့ထွက်လာလျက် မြေကြီးရှိကင်းမြီးကောက်များကဲ့သို့တန်ခိုးရပြီးလျှင် သစ်ဝါးကောက်ပဲမှစ၍၊ 4 စိမ်းလန်းသောအပင်မည်သည်ကိုမျှမဟုတ်။ နဖူးတွင်ဘုရားသခင်ခတ်တော်မူသောတံဆိပ်မဲ့သူတို့ကိုသာ အန္တရာယ်ပြုခွင့်ရသည်ဟုအမိန့်ရှိ၏။ 5 ၎င်းတို့သည် အသေသတ်ခွင့်မရ။ လူကိုကင်းြမီးကောက်ထိုး၍ ညှဉ်းဆဲခြင်းနှင့်အမျှ ငါးလတိုင်တိုင်ညှဉ်းဆဲခွင့်ရကြသည့်အလျောက် ထိုနေ့ရက်ကာလအတွင်း၊ 6 လူတို့သည်သေခြင်းကိုရှာသော်လည်း တွေ့ကြမည်မဟုတ်။ သေလိုကြသော်လည်း သေမင်းရှောင်ပြေးလိမ့်မည်။ 7 ထိုကျိုင်းကောင်တို့သည် ပြင်ဆင်ပြီးစစ်မြင်းသဏ္ဌာန်နှင့်တူလျက် ဦးခေါင်းများပေါ်မှာ ရွှေရောင်သရဖူအဆင်း၊ မျက်နှာများသည် လူ့မျက်နှာအဆင်း၊ 8 နှုတ်ခမ်းမွေးများသည် မိန်းမဦးဆံအဆင်း၊ သွားများသည်ခြင်္သေ့သွားအဆင်း၊ ရင်အုပ်များသည်သံရင်အုပ်အဆင်းရှိ၍၊ 9 တောင်ဟုန်သံလည်း စစ်ပွဲသို့စိုင်းနှင်သော စစ်ရထားတပ်သံနှင့်တူ၏။ 10 ကင်မြီးကောက်ကဲ့သို့အစွယ်ပါသောအမြီးရှိရာ ထိုအမြီးများတွင် လူတို့ကိုငါးလတိုင်တိုင်အန္တရာယ်ပြုရန် တန်ခိုးတည်၏။ 11 သူတို့အပေါ်တွင် ဟေဗြဲဘာသာဖြင့်အဗ္ဗဒ္ဒုန်၊ ဂရိတ်ဘာသာဖြင့်အပေါလျုန်ခေါ် ငရဲထိန်းနတ်သည် မင်းပြု၏။

12 ပထမအမင်္ဂလာကုန်ပြီ။ သင့်ရောက်လတ္တံ့သောအမင်္ဂလာနှစ်ပါးကျန်သေးချေတကား။

13-15 ဆဋ္ဌမစေတမန်တော်တံပိုးမှုတ်သော် ဥဖရတ်မြစ်ကြီးအနီးချုပ်နှောင်ထားသော စေတမန်တော်လေးပါးကို ဖြေလွှတ်လော့ဟု တံပိုးကိုင်စေတမန်တော်အား ဘုရားသခင်ရှေ့ပူဇော်ရာ ရွှေပလ္လင်တော့်စိန်တောင်လေးချွန်ရှိရာမှ အမိန့်သံထွက်သည်ကိုငါကြားရာ ထိုနှစ်၊ လ၊ နေ့ရက်အချိန်နာရီအဖို့ အသင့်ထားပြီး စေတမန်တော်လေးပါးသည်၊ 16-17 လူသုံးစုတစ်စုကိုလုပ်ကြံရန် လွတ်ရကြ၏။ အရေအတွက်ကိုငါကြား၍ ရူပါရုံတွင်မျှော်မြင်သည့်အတိုင်း မြင်းတပ်အရေအတွက်ကား ကုဋေနှစ်ဆယ်တည်း။ စီးနင်းသူတို့ကား မီးလျှံ၊ မီးခိုး၊ ကန့်မီးရောင်ရင်အုပ်များရှိလျက် ခြင်္သေ့ကဲ့သို့ဦးခေါင်းရှိသော ထိုမြင်းတို့ခံတွင်းမှ မီးလျှံ၊ မီးခိုး၊ ကန့်မီးထွက်သတည်း။ 18-19 အန္တရာယ်ပြုရန် ဦးခေါင်းများပါသောမြွေ့သဏ္ဌာန်အမြီးများ၌လည်းေကာင်း၊ ဦးခေါင်းများ၌လည်းေကာင်း၊ ထိုမြင်းတို့တန်ခိုးတည်သောကြောင့် ခံတွင်းမှထွက်သည့်မီးလျှံ၊ မီးခိုး၊ ကန့်မီးတည်းဟူသော ဘေးသုံးပါးအားဖြင့် လူသုံးစုတစ်စုသေကြ၏။ 20 ထိုဘေးများနှင့်မသေ၊ ကြွင်းသေးသူတို့ကား နတ်ဆိုးများကိုလည်းေကာင်း၊ မကြား၊ မမြင်၊ မသွားနိုင်သော ရွှေ၊ ငွေ၊ ကြေး၊ ကျောက်၊ သစ်သား၊ ကိုယ့်လက်ဖြစ်ဆင်းတုများကိုလည်းေကာင်း၊ 21 မကိုးကွယ်ရန် နောင်တမရသည့်ပြင် သတ်မှု၊ နတ်ဟောမှု၊ မတရားမေထုန်မှု၊ ခိုးမှုများအတွက်လည်း နောင်တမရကြချေ။