1 ယေရမိအားဖြင့်၊ ထိုသူတို့၏ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရားပေးတော်မူသမျှ ဗျာဒိတ်တော်ချက်တည်းဟူသော၊ အထက်စကားများကို၊ လူပရိသတ်အား၊ အကုန်အစင်ဆင့်ဆိုသည့်အဆုံး၌၊ 2 ဟောရှဲသားအာဇရိ၊ ကာရာ့သားယောဟနန်နှင့်မောက်မာသူ အပေါင်းတို့က၊ သင်သည်လိမ်လည်၍ဆင့်ဆိုလေပြီ။ အိဂျစ်ပြည်သို့သွားရောက်တည်းခိုခြင်းမပြုကြရဟု ဆင့်ဆိုရန်၊ ငါတို့ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရားစေလွှတ်တော်မူသည်မဟုတ်။ 3 ငါတို့ကိုသတ်ကြရစေရန်လည်းေကာင်း၊ ဗာဗုလုန်မြို့သို့သိမ်းသွားကြရစေရန်လည်းေကာင်း၊ ခါလဒဲတပ်သားတို့လက်တွင်းသို့အပ်နှင်းမည့်အကြံနှင့်၊ နေရိသားဗာရုတ်သည်၊ သင့်ကိုတိုက်တွန်းလေပြီဟုယေရမိအားပြန်ဆိုလျက်၊ 4 ကာရာ့သား ယောဟနန်မှစ၍၊ တပ်မှူးတို့နှင့် လူပရိသတ်တို့သည်၊ ယုဒပြည်၌နေထိုင်ရန် ထာဝရဘုရား၏အမိန့်တော်သံကို၊ နားမထောင်ကြချေ။ 5 ထိုအခါ၊ ကာရာ့သားယောဟနန်နှင့်တပ်မှူးတို့သည်၊ နှင်ထုတ်ခဲ့ရာလူအမျိုးမျိုးမှ၊ ယုဒပြည်၌နေထိုင်ရန်ပြန်ရောက်သော ယုဒလူမျိုးအကြွင်းအကျန်ဖြစ်သူ၊ 6 ယောက်ျား၊ မိန်းမ၊ သူငယ်၊ မင်းသမီးတို့မှစ၍၊ ရှာဖန့်မြေး၊ အဟိကံ့သားဂေဒလိအပါးတွင်၊ ကိုယ်ရံတော်မှူးနေဗုဇာရဒန်ထားခဲ့သောလူဟူသမျှကို၊ ပရောဖက်ယေရမိနှင့် နေရိသားဗာရုတ်တို့ပါ၊ ခေါ်သွားလျက်၊ 7 ထာဝရဘုရား၏အမိန့်တော်သံကိုနားမထောင်ဘဲ၊ အိဂျစ်ပြည်တာပနက်မြို့သို့ရောက်လာကြသတည်း။​ 8 တာပနက်မြို့၌၊ ယေရမိသို့ရောက်လာသော၊ ထာဝရဘုရား၏ဗျာဒိတ်တော်ကား၊ ကျောက်ပြားကြီးများကိုကိုင်ယူလျက်၊ 9 တာပနက်မြို့၊ ဖာရောမင်းနန်းတော်တံခါးဝအနီး၊ မြို့ရိုးငယ့်အတွင်းယုဒလူတို့ရှေ့၊ သရွတ်ထေး၍ခင်းထားပြီးနောက်၊ 10 ဗိုလ်ခြေတို့အရှင်ထာဝရဘုရား၊ ဣသရေလလူမျိုး၏ဘုရားသခင်က၊ ငါ့ကျွန်ဗာဗုလုန်ဘုရင်နေဗုခဒ်နေဇာကို၊ ငါခေါ်စေလျက်၊ ခင်းထားသောဤကျောက်ပြားပေါ်တွင်၊ ရာဇပလ္လင်ကိုတည်မည့်အလျောက်၊ 11 ထိုမင်းသည်ရောက်လာ၍၊ ဤကျောက်ပြားထက်၊ နေရာတော်ခင်းလျက်၊ သေဘေးခံသင့်သူတို့ကိုသေခြင်းသို့လည်းေကာင်း၊ သုံ့ပန်းဘေးခံသင့်သူတို့ကိုသုံ့ပန်းခြင်းသို့လည်းေကာင်း၊ ဓားေဘးခံသင့်သူတို့ကို လုပ်ကြံခြင်းသို့လည်းေကာင်း၊ အပ်သဖြင့်၊ အိဂျစ်ပြည်ကိုဒဏ်ခတ်လိမ့်မည်။ 12 အိဂျစ်ဘုရားတို့ဗိမာန်များအတွင်း၊ ငါမီးမွေးမည့်အလျောက်၊ ထိုမင်းသည်တိုက်ရှို့သိမ်းသွား၍၊ ကိုယ့်အဝတ်ကို၊ သိုးထိန်းဝတ်ခြုံသည့်နည်းတူ၊ အိဂျစ်ပြည်ကိုဝတ်ခြုံလျက်၊ ဘေးကင်းစွာထွက်သွားရလိမ့်မည်။ 13 အိဂျစ်ပြည်ရှိ၊ နေမင်းဗိမာန်ကျောက်တိုင်များကိုချိုးဖဲ့၍၊ အိဂျစ်ဘုရားတို့ဗိမာန်များကိုမီးတိုက်လိမ့်မည်ဟု၊ မိန့်တော်မူကြောင်းဆင့်ဆိုလော့ဟူ၍တည်း။