1-3 ဤမြို့အတွင်းတွင်နေသေးသူသည် သတ္တန္တရကပ်၊ ဒုဗ္ဘိက္ခန္တရကပ်၊ ရောဂန္တရကပ်များကြောင့်သေရမည်။ ခါလဒဲတပ်သားတို့ထံထွက်သွားသူမှာမူ အသက်ဆု၊ အသက် ချမ်းသာကိုရလျက်ရှင်ရလတ္တံ့ဟူ၍လည်း‌ေကာင်း၊ ဤမြို့ကိုသိမ်းယူမည့် ဗာဗုလုန်ဘုရင့်အလုံးအရင်းလက်တွင်းသို့ မုချအပ်နှင်းမည်ဟူ၍လည်း‌ေကာင်း၊ ထာဝရဘုရားဗျာဒိတ်ပေးတော်မူသည်ဟုလူ ပရိသတ်အားယေရမိဆင့်ဆိုချက်များကိုကြားရသော၊ မသန့်သားရှေပတိ၊ ပါရှုရသားဂေဒလိ၊ ရှေလမိသားယေဟုကလ၊ မာရခိသားပါရှုရတည်းဟူသော၊ 4 မှူးမတ်တို့က၊ ဤသူသည်လူမျိုးချင်းတို့အကျိုးကိုမရှာ၊ အန္တရာယ်ကိုသာရှာကြံသည်နှင့်အညီ၊ ကြော်ငြာသောစကားများဖြင့်၊ မြို့တော်တွင်ကျန်သေးသောသူရဲတို့နှင့် မြို့သားတို့ကိုလက်လျော့စေသည့်အတွက် သေဒဏ်ပေးတော်မူပါဟု ဘုရင်မင်းထံတင်လျှောက်ကြသော်၊ 5 ဇေဒကိမင်းက၊ ထိုသူသည်သင်တို့လက်ဝယ်ရှိ၏။ မှူးမတ်တို့ဆန့်ကျင်ဘက်ကို၊ ငါဘုရင်စဉ်လျက်မပြုနိုင်ဟုမိန့်ဆိုသည့်အတိုင်း၊ 6 ထိုသူတို့သည်ယေရမိကိုဆွဲငင်၍ နှောင်အိမ်မြို့ရိုးငယ်အတွင်းရှိ၊ မင်းသားမာလခိ၏ရေတွင်းထဲသို့ ကြိုးဖြင့်လျှော့ချကြ၏။ ထိုတွင်းကား၊ ရေမရှိ၊ ရွှံ့နွံသာရှိသဖြင့် ယေရမိကျွံလျက်နေလေ၏။ 7-8 ထိုနောက်နန်းတော်မိန်းမစိုးတစ်ဦးဖြစ်သူ၊ ကုရှပြည်သားဧဗဒမေလက်သည် ယေရိမိကို၊ ထိုတွင်း၌ ချထားကြကြောင်းကြားသိလျှင် နန်းတော်မှထွက်၍ဗင်္ယာမိန်တံခါး ဝတွင် စံနေသောဘုရင်မင်းထံ၊ 9 အိုအရှင်ဘုရင်မင်းမြတ်၊ ဤသူတို့သည်ပရောဖက်ယေရမိကိုရေတွင်းသို့ချ၍ အဆိုးပြုကြပါပြီ။ မြို့တော်တွင်ရိက္ခာမရှိသည့်အတွက်၊ ထိုတွင်း၌၊ မွတ်သိပ်သေဆုံးတော့မည်ဟုတင်လျှောက်သဖြင့်၊ 10 ဘုရင်မင်းက လူသုံးဆယ်ကိုခေါ်သွား၍ ပရောဖက်ယေရမိမသေမီ ရေတွင်းမှဆယ်ကြလော့ဟူသောအမိန့်တော်အတိုင်း၊ 11 ကုရှပြည်သားဧဗဒမေလက်သည် လူတို့ကိုခေါ်လျက်၊ နန်းတော်ဘဏ္ဍာတိုက်အောက်ထပ်သို့ဝင်၍၊ အထည်စုတ်အဟောင်းအနွမ်းများကို၊ ယေရမိရှိရာရေတွင်းသို့ယူသွားပြီးလျှင် ကြိုးနှင့်လျှော့ချရာ၊ 12 ဤအထည်စုတ်အဟောင်းအနွမ်းများဖြင့်ပတ်ရစ်သောကြိုးကို၊ လက်ကတီးကြားတွင်လျှိုတော်မူပါဟုလျှောက်ဆိုသည့်အတိုင်း၊ 13 ယေရမိလိုက်နာ၍ရေတွင်းထဲကကြိုးဖြင့်ဆွဲတင်ကြပြီးမှ၊ နှောင်အိမ်မြို့ရိုးငယ့်အတွင်း၊ ယေရမိနေရပြန်၏။ 14 ထို့နောက်ဇေဒကိမင်းသည် ပရောဖက်ယေရမိကို၊ စံနှင့်သောဗိမာန်တော်ရှိတတိယမုတ်ဝသို့ခေါ်စေပြီးလျှင် စကားတစ်ခွန်းကိုငါမေးလို၏။ မထိမ်မချန်ပြောလော့ဟု မိန့်ဆိုသည့်အတိုင်း၊ 15 ကျွန်ုပ်သည်ဘုရင်မင်းအားဖော်ပြလျှင် သေဒဏ်ခတ်တော်မူမည်မဟုတ်လော။ အကြံပေးလျှင်လည်း နားတော်ဝင်မည်မဟုတ်ပါဟု၊ ယေရမိတင်လျှောက်သဖြင့်၊ 16 ဇေဒကိမင်းက၊ ငါတို့အသက်ဝိညာဉ်ကို ဖန်ဆင်းတော်မူသော ထာဝရဘုရား၏အသက်တော်အတိုင်း၊ သေဒဏ်ခတ်ခြင်း၊ အသက်အန္တရာယ်ရှာကြံသူတို့လက်တွင်းသို့ အပ်နှင်းခြင်းများကိုငါမပြုဟု၊ ယေရမိအားတိတ်တဆိတ်သစ္စာဆိုလျှင်၊ 17 ယေရမိက၊ ဗိုလ်ခြေတို့အရှင်ထာဝရဘုရားသခင်၊ ဣသရေလလူမျိုး၏ဘုရားသခင်မိန့်တော်မူသည်မှာ၊ သင်သည် ဗာဗုလုန်ဘုရင်၏မှူးမတ်တို့ထံထွက်သွားလျှင်၊ ဆွေမျိုးသားချင်းတို့နှင့်တကွ အသက်ချမ်းသာရမည့်ပြင်၊ မြို့လည်း၊ မီးလောင်ခြင်းကင်းလိမ့်မည်။ 18 ဗာဗုလုန်ဘုရင်၏မှူးမတ်တို့ထံမထွက်မသွားနေလျှင်မူကား၊ သူတို့လက်မှသင်မလွတ်မမြောက်ဘဲ၊ ဤမြို့လည်း၊ မီးတိုက်မည့်ခါလဒဲတပ်သားတို့လက်တွင်းသို့ရောက်မည့်အကြောင်း၊ မိန့်တော်မူသည်ဟုဆင့်ဆိုသည့်ကာလ၊ 19 ခါလဒဲတပ်သားတို့ဘက်သို့ကူးဝင်နှင့်သောယုဒအမျိုးသားတို့လက်တွင်းသို့ရောက်၍ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်စွာခံရမည်ကို ငါစိုးရိမ်သည်ဟုဇေဒကိမင်းဆိုသော်၊ 20 ယေရိမိက၊ ထိုသို့ရောက်ရမည်မဟုတ်၊ အသက်ချမ်းသာရ၍ကောင်းစားအံ့သောငှာ၊ ကျွန်ုပ်ဆင့်ဆိုသောထာဝရဘုရား၏ဗျာဒိတ်တော်သံကိုသာ နားထောင်တော်မူပါ။ 21-22 မထွက်မသွားလို၊ ငြင်းဆိုလျှင်မူကား၊ နားထောင်ဦးလော့။ ဘုရင်မင်း၏မဟာမိတ်တော်တို့သည်၊ သွေးဆောင်၍နိုင်ကြပြီ။ ညွံ့ပြောင်း၌ခြေတော်ကျွံသောအခါ၊ တွန့်ဆုတ်ကြလေစွဟု၊ မြည်တမ်းရလျက်၊ ယုဒဘုရင့်နန်းတော်တွင်ကျန်ရစ်သောမောင်းမမိဿံအပေါင်းတို့သည်၊ ဗာဗုလုန်ဘုရင်၏မှူးမတ်တို့ရှိရာသို့ဆောင်နှင်းခြင်း၊ 23 မိဖုရားများ၊ သားသမီးများသည်၊ ခါလဒဲလူမျိုးတို့သို့ဆောင်နှင်းခြင်း၊ သင့်ကိုယ်တိုင်မလွတ်မမြောက်ဘဲ၊ ဗာဗုလုန်ဘုရင်၏လက်ရုံးဖြင့် မုချသုံ့ပန်းခြင်းခံရမည့်ပြင်၊ မြို့လည်းမီးတိုက်ရာရောက်လိမ့်မည်ဟူသော ဗျာဒိတ်တော်ကို ထာဝရဘုရားဖော်ပြတော်မူလေပြီဟုဆင့်ဆိုလျှင်၊ 24 ဇေဒကိမင်းက၊ ဤစကားများကိုမည်သူမျှမသိစေလင့်၊ သင်လည်းသေဒဏ်မခံရ။ 25 အကယ်၍မှူးမတ်တို့သည် သင်နှင့်ငါဆွေးနွေးကြောင်းကြားသိသဖြင့်၊ ဘုရင်မင်းထံသင်တင်လျှောက်ချက်ကိုလည်း‌ေကာင်း၊ သင့်ထံဘုရင်မင်းမိန့်ဆိုချက်ကိုလည်း‌ေကာင်း၊ မထိမ်မချန်ပြောလော့။ ငါတို့သည်သေဒဏ်မခတ်ဟု၊ သင်ရှိရာသို့လာရောက်တောင်းဆိုကြလျှင်၊ 26 သင်က၊ ယောနသန်တိုက်အိမ်တွင်မသေစေခြင်းငှာ ပြန်ပို့တော်မမူမည့်အကြောင်း၊ ဘုရင်မင်းထံမေတ္တာရပ်ခံပါသည်ဟူ၍ပြန်ဆိုစေရန်၊ ယေရမိအားမိန့်မှာ၏။ 27 ထို့နောက်၊ မှူးမတ်တို့သည်၊ ရောက်လာမေးမြန်းကြရာ၊ ဘုရင်မင်းမိန့်မှာသမျှအတိုင်းသာ၊ ယေရမိပြန်ပြောသဖြင့်၊ အမှုအရေးမေပါ်ပေါက်သည့်အတွက် ဆိတ်ဆိတ်ပြန်ကြလေ၏။ 28 ယေရမိမူကား၊ နှောင်အိမ်မြို့ရိုးငယ့်အတွင်း ယေရုရှလင်မြို့ကိုသိမ်းယူကြသည့်နေ့ရက်တိုင်တိုင်နေမြဲနေရ၏။ ္ယ