1 ထာဝရဘုရား၏အမိန့်တော်သည်၊ ဒုတိယအကြိမ် ယောနထံရောက်လာသည်ကား၊ 2 နိနဝေမြို့ကြီးသို့ထသွားပြီးလျှင်၊ ငါမှာထားသောစကားကိုကြွေးကြော်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 3 ထိုအခါ၊ ထာဝရဘုရား၏အမိန့်တော်အတိုင်း၊ ယောနသည် ထ၍ နိနဝေမြို့သို့သွားလေ၏။ နိနဝေမြို့သည် သုံးရက်ခရီးတိုင်တိုင် အလွန်ကျယ်ဝန်းသောမြို့ကြီးဖြစ်သတည်း။ 4 ယောနသည် မြို့ထဲသို့ဝင်၍၊ တစ်ရက်ခရီးသွားပြီးလျှင်၊ အရက်လေးဆယ်လွန်သော်၊ နိနဝေမြို့သည် ပြိုလဲပျက်စီးခြင်းသို့ ရောက်လိမ့်မည်ဟု ကြွေးကြော်ရာ၊ 5 နိနဝေမြို့သားတို့သည် ဘုရားသခင်ကိုယုံသဖြင့်၊ အစာရှောင်ရာနေ့ကိုကြော်ငြာ၍၊ လူကြီးလူငယ်အပေါင်းတို့သည် လျှော်တေအဝတ်ကိုဝတ်ကြကုန်၏။ 6 နိနဝေဘုရင်မင်းသည် ထိုသတင်းကိုကြားသောအခါ၊ ရာဇပလ္လင်တော်မှဆင်း၍ ဝတ်လဲတော်ကိုချွတ်ပြီးလျှင်၊ လျှော်တေကိုဝတ်ခြုံ၍ ပြာထဲတွင်ထိုင်နေလေ၏။ 7 ဘုရင်မင်းနှင့် မှူးမတ်တို့ပြဋ္ဌာန်းချက်အတိုင်း၊ နိနဝေတစ်မြို့လုံးတွင် ကြော်ငြာစေသည်မှာ၊ လူသတ္တဝါ၊ သိုးနွားမှစ၍ တိရစ္ဆာန်တို့သည်၊ မည်သည့်အရာကိုမျှမမြည်းကြစေနှင့်။ အစာကိုမစား၊ ရေကိုမသောက်ကြစေနှင့်။ 8 လူသတ္တဝါတိရစ္ဆာန်တို့သည် လျှော်တေကိုဝတ်ကြစေ။ အားထုတ်၍ဘုရားသခင်ကို ဟစ်ခေါ်ကြစေ။ အသီးအသီးတို့လိုက်သော ဒုစရိုက်လမ်းမှလည်းေကာင်း၊ လက်အသုံးပြုသော အဓမ္မမှုမှလည်းေကာင်း၊ ကြဉ်ရှောင်ကြစေ။ 9 ငါတို့မပျက်စီးစေခြင်းငှာ၊ ဘုရားသခင်သည် စိတ်တော်လည်၍ ပြောင်းလဲသဖြင့်၊ အမျက်တော်အရှိန်ကိုငြိမ်းစေတော်မူမည်၊ မမူမည်ကို၊ အဘယ်သူသိနိုင်သနည်းဟု ဆင့်ဆိုစေ၏။ 10 မြို့သားတို့သည်လည်း၊ ဒုစရိုက်လမ်းမှကြဉ်ရှောင်၍၊ အကျင့်အမူများကို ဘုရားသခင်သိမြင်လျှင်၊ မိန့်မြွက်တော်မူခဲ့သော ဘေးဒဏ်မှ စိတ်တော်ပြောင်းလဲ၍၊ မပေးဘဲနေတော်မူ၏။