1-2 ထိုအခါ၊ ယောဘတုံ့ပြန်မြွက်ဆိုသည်ကား၊ သင်သည် ခွန်အားမဲ့သူ၍ မစခြင်း၊ လက်ရုံးအားနည်းသူ၌ကယ်ဆယ်ခြင်းကိုပြုလေဘိတကား။ 3 ပညာမဲ့သူ့အား၊ အကြံအစည်နှင့် အေမျှာ်အမြင်ကို တွင်ကျယ်စွာကြားပြောပြီတကား။ 4 မည်သူ့အား စကားပြောဆိုသနည်း၊ မည်သူ့လေကို ထုတ်ယူ၍ ပြောဆိုသနည်း။

5 ရေသတ္တဝါနှင့်၊ ရေထုအောက်ရှိသောအသူရကာယ်တို့သည် နာကျင်ခြင်းကိုခံရကြ၏။ 6 မျက်မှောက်တော်တွင်၊ မရဏာ့နိုင်ငံဟင်းလင်းပွင့်၍။ ငရဲလည်းအဖုံးအကွယ်မရှိချေ။ 7 လဟာအထက်မြောက်မျက်နှာကို ကြက်တော်မူလျက်၊ အတွယ်မရှိဘဲ မြေကြီးကို ဆွဲထားတော်မူ၏။ 8 မိုးသားများ၌ ရေကိုလှောင်ထားတော်မူ၍၊ ရေလည်းမိုးသားကိုမထွင်းမဖောက်။ 9 မိုးတိမ်ကိုဖြန့်၍၊ ပလ္လင်တော်ရင်ပြင်ကိုကွယ်ကာတော်မူ၏။ 10 အလင်းနှင့်အမိုက်စပ်မိရာတိုင်အောင်၊ သမုဒ္ဒရာမျက်နှာပြင်အဝန်းကို သတ်မှတ်တော်မူလေပြီ။ 11 ဆုံးမတော်မူသောအခါ၊ မိုးကောင်းကင်တည်ရာတိုင်များသည်၊ အံ့အားသင့်လျက်တုန်လှုပ်ရ၏။ 12 တန်ခိုးတော်အားဖြင့်၊ လှိုင်းတံပိုးကိုထကြွစေ၍၊ ဉာဏ်တော်အားဖြင့်၊ ၁ 26.12 ပါဠိၒ ၒ- ရာဟပ်။ရေနတ်နဂါးကို ထိုးခုတ်တော်မူ၏။ 13 လေတော်ဖြင့် မိုးကောင်းကင်ကိုကြည်လင်စေ၍၊ လက်တော်ဖြင့် အပြေးလျင်သောနဂါးကြီးကိုပစ်ခွင်းတော်မူ၏။ 14 ကြည့်ပါလော့။ ထိုအကြောင်းအရာများကား၊ နည်းလမ်းတော်၏ အကာမျှသာတည်း။ ကိုယ်တော့်အကြောင်းသတင်းသိုးသိုးသန့်သန့်ကြားရကြ၏။ တန်ခိုးတော်ဆိုင်ရာ မိုးချုန်းသံကိုကား၊ မည်သူနားလည်နိုင်သနည်းဟု မြွက်ဆို၏။