1 ထိုကာလ ဗာလဒန်မင်းသားတော်ဗာဗုလုန်ဘုရင်မေရောဒဗာလဒန်မင်းသည်၊ ဟေဇကိမင်းမကျန်းခန့်ခြင်းမှ ထမြောက်တော်မူကြောင်းကြားသဖြင့်၊ အမှာတော်စာနှင့် လက်ဆောင်တော်များကိုပို့လိုက်ရာ၊ ဟေဇကိမင်းဝမ်းသာလျက်၊ 2 ဘဏ္ဍာတိုက်တော်ရှိ ရွှေငွေများမှစ၍ နံသာမျိုး၊ အဖိုးထိုက်နံ့သာဆီ၊ လက်နက်တိုက်အဆောင်အရွက်တော်ဟူသမျှကိုဖွင့်ပြလေ၏။ နန်းတော်မှစသော နိုင်ငံတော် တစ်ဝှမ်းလုံးတွင်၊ မဖွင့်မပြသောအရာတစ်စုံတစ်ခုမျှ မရှိချေ။ 3 ထိုနောက် ဟေဇကိမင်းထံပရောဖက်ဟေရှာယဝင်ရောက်၍ ထိုသူတို့သည် မည်သို့တင်လျှောက်ကြသနည်း။ မည်သည့်ပြည်မှလာကြသနည်းဟုမေးသော်၊ ဟေဇကိ မင်းက၊ ဝေးကွာသောပြည်၊ ဗာဗုလုန်မြို့မှအကျွန်ုပ်ထံလာရောက်ကြပါပြီဟု ပြန်ဆိုလျှင်၊ 4 နန်းတော်တွင်မည်သည့်အရာကိုမြင်ရကြသနည်းဟု မေးပြန်သည့်ကာလ၊ နန်းတွင်းရှိအရာခပ်သိမ်းကိုမြင်ကြလေပြီ၊ အဆောင်အရွက်တော်အနက် အကျွန်ုပ်မဖွင့် မပြသောအရာတစ်စုံတစ်ခုမျှမရှိဟု၊ ဟေဇကိမင်းပြန်ဆိုလေ၏။ 5 ဟေရှာယက ထာဝရဘုရား၏ဗျာဒိတ်တော်ကိုနာခံလော့။ 6 နန်းတွင်းရှိအရာခပ်သိမ်းကိုလည်း‌ေကာင်း၊ ယနေ့တိုင်ဘိုးဘေးတို့ဆည်းပူးခဲ့သမျှကိုလည်း‌ေကာင်း၊ မခြွင်းမချန်၊ ဗာဗုလုန်မြို့သို့သိမ်းသွားရာနေ့ရက်ကာလရောက်လိမ့်မည်။ 7 သင်မှဆင်းသက်သောသားမြေးတို့လည်း သိမ်းသွားခံရပြီးလျှင်၊ ဗာဗုလုန်ဘုရင့်နန်းတော်တွင် မိန်းမစိုးဖြစ်ရကြလိမ့်မည်၊ ဟူသောထာဝရဘုရားဗျာဒိတ်တော်ကို ဆင့်ဆိုရာ၊ 8 ဟေဇကိမင်းက၊ ယခုဆင့်ဆိုသောထာဝရဘုရား၏ဗျာဒိတ်တော်သည်သင့်လျော်ပါပြီဟူ၍လည်း‌ေကာင်း၊ အကျွန်ုပ်လက်ထက်ငြိမ်ချမ်းခြင်း၊ တည်တံ့ခြင်းရှိမည်ဟူ၍လည်း‌ေကာင်း၊ ဟေရှာယအားပြန်ဆိုလေ၏။