1 စစ်ကူရရန် အိဂျစ်ပြည်သို့ဆင်းသွား၍၊ မြင်းတပ်ကိုအားကိုးလျက်၊ များပြားသော စစ်ရထားကိုလည်း‌ေကာင်း၊ စွမ်းရည်ကောင်းသော ရဲမြင်းတို့ကိုလည်း‌ေကာင်း ခိုလှုံလျက်၊ ဣသရေလလူ မျိုး၏ သန့်ရှင်းသောအရှင်ကိုမစောင့်မမြော်၊ ထာဝရဘုရားထံ မမေးမလျှောက်သူတို့သည် အမင်္ဂလာရှိကြ၏။ 2 ကိုယ်တော်သည် ဉာဏ်ပညာကျယ်ဝန်း၍၊ ပြဋ္ဌာန်းတော်မူချက်ကိုမလွှဲဘဲ၊ ဘေးသင့်စေလျက်၊ ဆိုးသွမ်းသောလူမျိုးတစ်ဘက်၌လည်း‌ေကာင်း၊ ဒုစရိုက်ပြုကျင့်သူတို့ကို ကူညီသူတို့ တစ်ဘက်၌လည်း‌ေကာင်း၊ ထရပ်တော်မူလိမ့်မည်။ 3 အိဂျစ်ပြည်သားတို့သည် ဘုရားမဟုတ်၊ လူသက်သက်ဖြစ်ကြ၏။ မြင်းများလည်းနတ်မြင်းမဟုတ်၊ ပြကတေ့မြင်းဖြစ်သည့်အတိုင်း၊ လက်ရုံးတော်ကိုထာဝရဘုရားဆန့်တန်းတော်မူသော်၊ ကူညီဘက်တို့ထိလဲလျက်၊ ကူညီခံရသူတို့ပြိုလဲလျက်၊ နှစ်ဦးလုံးပင်အတူပျက်စီးကြလိမ့်မည်။ 4 ငါ့အားထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူသည်ကား၊ ခြင်္သေ့အိုနှင့်ခြင်္သေ့ပျိုတို့သည်၊ သားကောင့်အပေါ်တွင်ဟိန်းသောအခါ၊ ခေါ်ရာပါ၍ စုရုံးသောအထိန်းအကျောင်းတို့ ခြိမ်း ချောက်သံကို မကြောက်မရွံ့၊ မာန်မလျော့ဘဲနေသည့်နည်းတူ၊ ဗိုလ်ခြေတို့အရှင်ငါထာဝရဘုရားသည်၊ ဇိအုန်တောင်တော်ပေါ်သို့စစ်တိုက်ရန်ဆင်းသက်တော်မူလိမ့်မည်။ 5 ဗိုလ်ခြေတို့အရှင်ငါထာဝရဘုရားသည်၊ အတောင်ဖြန့်မိုးသောငှက်မကဲ့သို့။ ယေရုရှလင်မြို့ကိုလွှမ်းအုပ်စောင့်ရှောက်ကယ်တင်၍၊ လွတ်မြောက်စေတော်မူလိမ့်မည်။ 6 အိုဣသရေလအမျိုးသားတို့၊ ငါ့တစ်ဘက်၌ ေဖာက်ပြန်၍ ပုန်ကန်သူတို့၊ ငါ့ထံသို့ပြန်ဝင်ကြလော့။ 7 ထိုကာလ၊ အသီးအသီးတို့သည်၊ မှားယွင်းရာကိုယ့်လက်ဖြစ်ရွှေရုပ်တု၊ ငွေရုပ်တုများကိုစွန့်ပစ်ကြလိမ့်မည်။ 8 အာရှုရိလူမျိုးလည်း လူ့ဓားစာမဟုတ်၊ ဓားတော်စာဖြစ်လျက်ကျဆုံးရာ၊ ဓားဘေးမှပြေးကြသောလက်ရွေးတို့သည်၊ လမိုင်းအမှုထမ်းဖြစ်ရကား၊ 9 ထိတ်လန့်သဖြင့် ထိုလူမျိုး၏ကျောက်တောင်ကွယ်လွန်၍၊ အလံကိုလှဲချရာမှူးမတ်တို့ထိတ်လန့်ကြအံ့ဟု၊ ဇိအုန်တောင်ပေါ်မှာမီးလျှံ၊ ယေရုရှလင်မြို့၌ မီးဖိုပိုင်သော ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။