6
1 နေအောက်တွင် လူတို့ကြုံကြိုက်၍၊ ငါမြင်ရသောဆိုးယုတ်မှုဟူမူကား၊
2 စိတ်တပ်မက်သမျှသော အရာကို ချင်ရဲပြေအောင်၊ ဘုရားသခင့်ထံမှစည်းစိမ်ချမ်းသာဂုဏ်အသရေရသောလူသည်၊ ကိုယ်တိုင်ခံစားခွင့်မရဘဲ၊ သူစိမ်းတစ်ယောက် ခံစားရခြင်းများမှာ၊ အနတ္တအမှု၊ ဘေးဆိုးသဖွယ်ဖြစ်၏။
3 သားသမီးတစ်ရာရသည့်အပြင်၊ အသက်တာရှည်၍ နှစ်ပေါင်းများစွာနေသော်လည်း၊ ကောင်းစားခြင်းနှင့် မရောင့်ရဲဘဲ၊ သင်္ဂြိုဟ်ခြင်းမဲ့သေရသောလူသည်၊ လျှောမွေး ထက်ယုတ်သည်ဟု ငါဆို၏။
4-5 ထိုအရာသည်၊ အချည်းအနှီးဖြစ်လာသည့်အတိုင်း၊ အမိုက်မှောင်ဖုံးလွှမ်းလျက်၊ နေကိုမသိမမြင်ရဘဲ၊ မှောင်ထဲသို့ ဝင်သွားရသောကြောင့်၊ ဆိုခဲ့သောလူထက် ချမ်းသာ၏။
6 ထိုသူသည် အကောင်းကိုမစားရဘဲ၊ အနှစ်တစ်ထောင်ထက်တိုး၍၊ ထမ်းပိုးနေရသော်လည်း၊ နှစ်ဦးလုံးပင် တစ်နေရာတည်းသို့သွားကြရသည်မဟုတ်လော။
7 လူလုပ်ကိုင်သမျှသည်၊ ခံတွင်းအဖို့ဖြစ်သော်လည်း၊ ချင်ရဲမပြေ။
8 ပညာရှိသည်၊ လူမိုက်ထက် မည်သည့်အကျိုးထူးသနည်း။ သူဆင်းရဲလည်း၊ အသက်ရှင်သူတို့ရှေ့တွင် ကျင့်ကြံပြုမူတတ်သော်လည်း၊ မည်သည့်အကျိုးရှိသနည်း။
9 စက္ခုအာရုံခံစားခြင်းသည်၊ စိတ်ပျံ့လွင့်ခြင်းထက်အကျိုးရှိ၏။ ဤအခြင်းအရာလည်း အနတ္တအမှု၊ လေကိုကျက်စားသောအမှုဖြစ်၏။
10 မည်သူမဆို၊ လူဟူသောအမည်မှည့်နှင့်သည့်အတိုင်း၊ ထင်ရှားခဲ့သည်ကိုထောက်၍၊ ကိုယ်ထက်တန်ခိုးကြီးသော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့်မပြိုင်နိုင်။
11 အနတ္တကိုတိုးပွားစေရန် အကြောင်းအရာများသည်ဖြစ်၍၊ လူ၌မည်သည့်အကျိုးရှိသနည်း။
12 နေအောက်တွင်၊ နောက်မည်သို့ဖြစ်ပျက်မည်ကို၊ ဖော်ပြနိုင်သူမရှိသည်ဖြစ်၍၊ အရိပ်မျှသာ အချည်းအနှီးသော အသက်တာကုန်လွန်ရာ၌၊ လူ့အဖို့ထိုက်သင့်ရာကို မည်သူသိသနည်း။