1 ရှည်လျားသော နေ့ရက်အတွင်း ပြန်တွေ့မည်ကိုထောက်၍၊ သင့်အစာကို ရေမျက်နှာပြင်၌ ပစ်ချလော့။ 2 မြေပေါ်တွင် မည်သည့်အမှုရောက်မည်ကို မသိသောကြောင့်၊ ခုနစ်ပုံ၊ မုချဆိုသော်၊ ရှစ်ပုံခွဲ၍ဝေမျှလော့။ 3 တိမ်တိုက်များသည် ရေနှင့်ပြည့်လျှင်၊ မြေပေါ်သို့ သွန်းချတတ်သည့်နည်းတူ၊ သစ်ပင်လည်းတောင်မျက်နှာသို့ဖြစ်စေ၊ မြောက်မျက်နှာသို့ဖြစ်စေ၊ လဲရာအရပ်တွင် တည်နေတတ်၏။ 4 လေကိုအရေးပြုတတ်သူသည် မျိုးကြဲခြင်း၊ မိုးကို ဂရုစိုက်တတ်သူလည်း ကောက်ရိတ်ခြင်းကို မပြုရချေ။ 5 လေသွားရာလမ်းကိုလည်း‌ေကာင်း၊ သန္ဓေတည်သောဝမ်းတွင်း အရိုးရှိနည်းကိုလည်း‌ေကာင်း၊ မသိနိုင်ကြသည့်နည်းတူ၊ အရာခပ်သိမ်းစီရင်တော်မူသောဘုရားသခင်၏ အမှုအရေးတော်ကိုမသိနိုင်။ 6 မည်သည့်အရာက အကျိုးရှိမည်ကိုလည်း‌ေကာင်း၊ နှစ်နည်း‌လုံး‌ပင်‌အညီအမျှအကျိုးရှိမည်ကိုလည်း‌ေကာင်း မသိသည်ဖြစ်၍၊ နံနက်အချိန်မျိုးကြဲလျက်၊ ညဉ့်ဦးအချိန်တိုင်လက်မချနှင့်။ 7 အလင်းသည် မုချကောင်း၏။ နေရောင်နှင့် စက္ခုတွေ့ထိခြင်းလည်းသာယာ၏။ 8 မုချအားဖြင့်လူသည်၊ နှစ်ကာလရှည်လျားစွာအသက်ရှင်လျှင်၊ တစ်သက်ပတ်လုံးရွှင်လန်းပါလေစေ။ သို့ရာတွင်၊ မှောင်ကျသော နေ့ရက်များရှိအံ့ဖြစ်၍၊ ထိုနေ့ရက်ကိုလည်း သတိမူပါလေစေ။ ဖြစ်လတ္တံ့သမျှသည် အနတ္တတည်း။

9 အချင်းလုလင်၊ နုပျိုခြင်းကြောင့်ဝမ်းမြောက်လျက်၊ ပျိုရွယ်သောကာလ၌ စိတ်ရွှင်လန်း၍၊ မျက်စိမြင်သည့်အလျောက်၊ စိတ်ရှိရာလမ်းလျှောက်လော့။ သို့ရာတွင် ထိုအရာရှိသမျှနှင့်စပ်လျဉ်း၍၊ သင့်ကိုဘုရားသခင်စီရင်ဆုံးဖြတ်တော်မူမည်ကိုသိမှတ်လော့။ 10 ၎င်းပြင်၊ ပျိုရွယ်ခြင်းနှင့်အင်အားရှိခြင်းများသည် အနတ္တဖြစ်သောကြောင့်၊ စိတ်နှလုံးမှပူဆွေးခြင်း၊ ကိုယ်ခန္ဓာမှ နာကျင်ခြင်းအကြောင်းကို၊ ပယ်ရှားလော့။