1 နောက်တစ်ဖန်၊ ငါသည် မော်ကြည့်လျက်၊ ပျံဝဲသောစာတစ်လိပ်ကိုမြင်ရသော်၊ 2 စေတမန်တော်က၊ မည်သည့်အရာကိုမြင်ရသနည်းဟုမေးလျှင်၊ အလျားအတောင်နှစ်ဆယ်၊ အနံဆယ်တောင်ကျယ်သောစာလိပ်ပျံဝဲသည်ကို၊ မြင်ပါသည်ဟုပြန် လျှောက်၏။ 3 စေတမန်တော်ကလည်း၊ ဤအရာကား။ ပြည်လုံးနှံ့သင့်ရောက်သောအမင်္ဂလာတည်း။ စာချက်အရ၊ ခိုးသူတို့သည် ဤအရပ်မှလည်းေကာင်း၊ ကျိန်ဆိုသူတို့သည် ထိုအရပ်မှလည်းေကာင်း၊ ပယ်ရှားခံရကြလတ္တံ့။ 4 ငါစေလွှတ်သည့်အတိုင်း ထိုအမင်္ဂလာသည်၊ ငါ့နာမကိုတိုင်တည်လျက်၊ မုသာကျိန်ဆိုသူတို့နှင့် ခိုးသူတို့တိုက်အိမ်များအတွင်း ဝင်ရောက်တည်နေသဖြင့်၊ ကျောက်၊ သစ်သားများပါ၊ ထိုတိုက်အိမ်များ ပျက်ပြုန်းလိမ့်မည်ဟု၊ ဗိုလ်ခြေတို့အရှင် ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူကြောင်း ပြန်ဆိုလေ၏။

5 ထိုနောက်၊ ငါနှင့်မြွက်ဆိုသော စေတမန်တော်သည် ပေါ်ပြန်ပြီးလျှင်၊ ယခုထင်ရှားသောအရာကား၊ မည်သို့ဖြစ်သည်ကို၊ မော်ကြည့်၍ ရှုမြင်လော့ဟု မိန့်ဆိုသည့် အတိုင်း၊ 6 မည်သို့ပါနည်းဟု ငါမေးသော် ထင်ရှားသောဤအရာကား၊ တင်းတောင်းတည်းဟူ၍လည်းေကာင်း၊ ပြည်လုံးနှံ့ရှိသောဒုစရိုက်တည်းဟူ၍လည်းေကာင်း မိန့်ဆိုလေ၏။ 7 ခဲပြားဖုံးကို ေမြှာက်ဖွင့်ပြီးလျှင် တင်းတောင်းအတွင်းမိန်းမတစ်ယောက်ထိုင်နေသည်ကိုပြသော်၊ 8 ဤမိန်းမကား၊ ဆိုးသွမ်းခြင်း တည်းဟုဆိုလျက်၊ တင်းတောင်းအတွင်းဖိနှိပ်၍၊ ခဲပြားနှင့်ပိတ်ထားလေ၏။ 9 ငါမော်ကြည့်ပြန်သော်၊ ငှက်ကျားတောင်သဖွယ်၊ အတောင်ဖြင့်ခတ်ဝဲသောမိန်းမနှစ်ယောက်ပေါ်လာ၍၊ ထိုတင်းတောင်းကိုမိုးမြေစပ်ကြားသို့၊ ချီမြှောက်ကြသည် ကိုမြင်ရလျှင်၊ 10 ငါနှင့်မြွက်ဆိုသော စေတမန်တော်အား၊ တင်းတောင်းကို မည်သည့်အရပ်သို့ဆောင်သွားကြပါသနည်းဟု မေးရာ၊ 11 ရှိနာပြည်တွင် တိုက်ဆောက်၍ထားရန် ဆောင်သွားကြ၏။ ပြင်ဆင်ပြီးမှ၊ ပြင်ဆင်သောနေရာ၌ချထားကြလိမ့်မည်ဟု မိန့်ဆိုလေ၏။