ဆာလံ။ 137
1 ဇိအုန်မြို့ကိုသတိရကြသော်၊ ဗာဗုလုန်မြောင်းများအနီးငါတို့ထိုင်၍ငိုကြွေးလျက်၊
2 စောင်းများကိုမိုးမခပင်များ၌၊ ချိတ်ထားကြရလေစွ။
3 အသို့ဆိုသော်၊ ငါတို့ကိုသိမ်းသွားသူတို့က၊ ဂၙါထာစီကုံးကိုလည်းေကာင်း၊ ညှင်းပန်းသူတို့က၊ ဇိအုန်မြို့ဆိုင်ရာပီတိသီချင်းကိုလည်းေကာင်း၊ အဆိုခိုင်းကြသည်တကား။
4 ထာဝရဘုရား၏သီချင်းကို၊ နိုင်ငံခြားတွင်မည်သို့ဆိုကြရအံ့နည်း။
5 အိုယေရုရှလင်မြို့၊ သင့်ကိုငါသတိလစ်လျှင် ညာလက်သည်ကျင်လည်ခြင်းကိုလစ်ပါစေ။
6 သတိမရဘဲ၊ သုခအထူးထက်၊ ယေရုရှလင်မြို့ကိုငါမမြတ်နိုးလျှင်၊ လျှာသည် အာခေါင်၌ကပ်ပါစေ။
7 အိုထာဝရဘုရား၊ မြို့တော်ကိုအခြေအမြစ်ပါဖြိုလှဲကြ၊ ဖြိုလှဲကြဟုဆိုသော ဧဒုံအမျိုးသားတို့တစ်ဘက်၊ ယေရုရှလင်မြို့၏နေ့ရက်ကိုသတိရတော်မူပါ။
8 ဖျက်ဆီးတတ်သောအချင်းသတို့သမီးဗာဗုလုန်၊ ငါတို့၌သင်ပြုသကဲ့သို့ဆပ်ပေးမည့်သူသည် မင်္ဂလာရှိ၍၊
9 သင့်သူငယ်များကိုကိုင်လျက်၊ ကျောက်ပေါ်မှာဆောင့်သတ်သူသည် မင်္ဂလာရှိပါစေသော။