1 လူမျိုးတွင် အကြီးအကဲဖြစ်သည့်အလျောက်၊ ဣသရေလအမျိုးသားတို့ အတိုးအဝင်ခံရ၍၊ ဇိအုန်မြို့၌ချမ်းသာစွာနေထိုင်သူ၊ ရှမာရိ တောင်တန်း၌ လျစ်လျူစွာ နေထိုင်သူတို့သည်၊ အမင်္ဂလာရှိကြ၏။ 2 ကာလနေမြို့တော်သို့သွား၍၊ ဟာမတ်ရဗ္ဗါမြို့တော်သို့ရောက်၍၊ ဖိလိတ္တိပြည်ဂါသမြို့တော်သို့ဆင်းပြီးလျှင်၊ ကိုယ့်နိုင်ငံများထက် လွန်ကဲသည်ကိုလည်းေကာင်း၊ သင်တို့ပြည် ထက်ကြီးကျယ်သည်ကိုလည်းေကာင်း၊ ရှုကြည့်ကြလော့။ 3 ဒုက္ခရောက်သော နေ့ရက်ကိုပယ်၍၊ အဓမ္မပလ္လင်ကိုချဉ်းစေခြင်း၊ 4 ဆင်စွယ်ဖြင့်ပြီးသော သာလွန်တွင်လျောင်းလျက်၊ ညောင်စောင်းထက်မှီထိုင်လျက်၊ သိုးအုပ်မှ သိုးသားငယ်များနှင့်၊ တင်းကုပ်မှနွားသားငယ်များကိုစားခြင်း၊ 5 စောင်းတီး၍ တတွတ်တွတ်သီဆိုခြင်း၊ ဒါဝိဒ်မင်း အလိုက်တုရိယာများကို တည်ထောင်ခြင်း၊ 6 ယောသပ်အမျိုးသားတို့ပျက်ယွင်းနာကိုမကြင်နာဘဲ၊ အင်တုံဖြင့် စပျစ်ရည်သောက်၍၊ ထူးမြတ်သောဆီနှင့်လိမ်းကျံခြင်းများကိုပြုတတ်သော၊ 7 ထိုသူတို့သည်၊ ဦးစွာသုံ့ဘမ်းခံရသူတို့နှင့် အတူသိမ်းသွားခံရမည်ဖြစ်၍၊ မှီထိုင်သူတို့တွင် ပျော်ပါးသံပပျောက်ရလတ္တံ့။ 8 ဗိုလ်ခြေတို့အရှင်ထာဝရဘုရားသခင်က၊ ငါသည် ယာကုပ်အမျိုး၏ မာနကိုရွံရှာလျက်၊ ဘုံဗိမာန်များကိုမုန်းထားသည့်အလျောက်၊ မြို့တော်နှင့်ရှိရှိသမျှပါ၊ ဘေးသို့ အပ်နှင်းမည်ဟု၊ ကိုယ်တော်တိုင်ကိုတိုင်တည်လျက်၊ ငါအရှင်ထာဝရဘုရား သစ္စာဆိုခဲ့ပြီဟူ၍မိန့်တော်မူ၏။ 9 သို့နှင့်အညီ၊ တစ်အိမ်တွင်ကျန်သေးသောလူတစ်ကျိပ်သေကြရသည့်ကာလ၊ 10 မီးသင်္ဂြိုဟ်ပြုရန် အလောင်းကိုအိမ်မှချီထုတ်သောအဆွေအမျိုးက၊ တစ်စုံတစ်ယောက် ရှိသေးသလောဟု၊ အိမ်အတွင်းကျန်သောသူ့အားမေးသော်၊ မရှိဟုပြန်ဆိုလျှင်၊ ဆိတ်ဆိတ်နေလော့။ ထာဝရဘုရား၏ နာမတော်ကိုမြွက်ဆိုခြင်းမျှ၊ ငါတို့မပြုထိုက်ပြီဟုဆိုလိမ့်မည်။ 11 နာခံကြဦး။ ထာဝရဘုရားအမိန့်ရှိတော်မူ၍ တိုက်ကြီးသည် အက်ကွဲဒဏ်၊ အိမ်ငယ်သည် ပြိုပျက်ဒဏ်ခံရလတ္တံ့။ 12-13 ကိုယ့်စွမ်းရည်ဖြင့် ဦးချိုထောင်ကြသည်ဟု ဝါကြွားလျက်၊ အလဟဿ၌ ရွှင်လန်းသောသင်တို့၊ ကျောက်တောင်ပေါ်တွင် မြင်းစိုင်းခြင်းကိုသော်လည်းေကာင်း၊ နွားနှင့် ထယ်ထိုးခြင်း ကိုသော်လည်းေကာင်း၊ ပြုထိုက်သည်မှတ်သောကြောင့်၊ ဆုံးဖြတ်ခြင်းတရားအမြိုက်ကို အခါးရည်၊ ဖြောင့်မတ်ခြင်းတရားအသီးကို အဆိပ်ဖြစ်စေကြသလော။ 14 အိုဣသရေလ အမျိုးသားတို့၊ ဟာမတ်မြို့လမ်းဝမှ အရာဗာချိုင့်ဝင်ချောင်းတိုင်အောင်၊ သင်တို့အား နှိပ်စက်မည့်လူတစ်မျိုးကို ငါပေါ်ထွန်းစေမည်ဟု၊ ဗိုလ်ခြေတို့အရှင် ထာဝရဘုရားသခင်မိန့်တော်မူ၏။