1 ဝစီကံမျှပြစ်မှားခြင်းမပြုမိအောင်၊ ကိုယ့်ပြောပုံကို စောင့်ထိန်းမည်။ ငါ့ရှေ့၌ လူဆိုးတို့ရှိနေစဉ်၊ ကိုယ့်နှုတ်ကိုချုပ်တည်းမည်အောက်မေ့လျက်၊ 2 အကောင်းကိုပင်မပြောမဆိုဘဲ၊ မျိုသိပ်လျက်ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၊ ပူပန်ခြင်းမွှေနှောက်ရာရောက်၏။ 3 အတွင်းစိတ်နှလုံးပူပြင်း၍၊ စဉ်းစားခြင်းမီးလောင်သဖြင့်၊ ငါမြွက်ဆိုသည်မှာ၊ 4 အိုထာဝရဘုရား၊ အကျွန်ုပ်၏ အဆုံးကိုလည်းေကာင်း၊ နေ့ရက်တာမည်မျှကိုလည်းေကာင်း၊ သိစေ၍၊ အနိစ္စဖြစ်ကြောင်း၊ သိစေတော်မူပါ။ 5 အကျွန်ုပ်၏နေ့ရက်တာကို၊ တစ်မိုက်ခန့်မျှသာကမ်းသတ်တော်မူသည့်အလျောက်၊ ရှေ့တော်တွင်အသက်တာသည်၊ အရေးယူဖွယ်မဟုတ်ပါ။ လူဟူသမျှတို့မှာ၊ တည်တံ့လျက်ပင်၊ အခိုးအငွေ့သက်သက်မုချဖြစ်ပါ၏။ 6 အသွင်ဆောင်၍သာသွားလာလျက်၊ အခိုးအငွေ့ကိုသာကြံဖန်လျက်၊ ထိန်းသိမ်းမည့်သူ့ကိုမသိဘဲ၊ ဥစ္စာကိုဆည်းပူးတတ်၏။ 7 သို့ဖြစ်၍အိုအရှင်ဘုရား၊ အကျွန်ုပ်သည် မည်သည့်အရာကို စောင့်စားနေရပါသနည်း။ ကိုယ်တော်၌သာလျှင်မေျှာ်လင့်ခြင်းရှိပါ၏။ 8 လွန်ကျူးချက်ရှိသမျှမှကယ်လွှတ်တော်မူပါ။ လူမိုက်တို့ကဲ့ရဲ့ရာဖြစ်စေတော်မမူပါနှင့်။ 9 ကိုယ်တော်စီရင်တော်မူသောကြောင့်၊ အကျွန်ုပ်နှုတ်မဖွင့်ဘဲ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေခဲ့ရပါ၏။ 10 ဒဏ်ချက်ကိုလွှဲဖယ်တော်မူပါ။ လက်တော်ဒဏ်ချက်ကြောင့်၊ အားကုန်ခန်းလျက်ရှိပါပြီ။ 11 မတရားမှုအတွက်ကြောင့် ဆုံးမပဲ့ပြင်တော်မူသောအခါ၊ လူ၏တင့်တယ်ခြင်းကိုပိုးစားသကဲ့သို့ပျောက်လွင့်စေတော်မူပါ၏။ လူဟူသမျှတို့မှာ၊ အခိုးအငွေ့သက်သက်မုချ ဖြစ်ပါ၏။ 12 အိုထာဝရဘုရား၊ အကျွန်ုပ်၏ပဌနာကိုနားညောင်း၍၊ အော်ဟစ်သံကိုလည်းကြားတော်မူပါ။ အကျွန်ုပ်မျက်ရည်များကိုကြည့်၍၊ ဆိတ်ဆိတ်နေတော်မမူပါနှင့်။ 13 ဘိုးဘေးရှိသမျှကဲ့သို့ ရှေ့တော်၌ဝင်နေသူ၊ အာဂန္တုဖြစ်သော အကျွန်ုပ်အား၊ ပျောက်ဆုံးချိန်မတိုင်မချင်းရွှင်လန်းခွင့်ရစေရန်၊ မျက်နှာလွှဲတော်မူပါ။