ဆာလံ။ 142
1 ငါသည်ထာဝရဘုရားထံအော်ဟစ်ခေါ်သံ၊ ဘုရားသခင့်ထံအသနားတော်ခံသံလွှင့်လျက်၊
2 ရှေ့တော်၌ငါ့တိုင်လျှောက်ချက်ကိုမြွက်ဆို၍၊ ငါ့သောကကိုဖော်ပြ၏။
3 အကျွန်ုပ်စိတ်ပျက်သောအခါ၊ အကျွန်ုပ်ခရီးကိုသိနှင့်တော်မူပါ၏။ သွားရာလမ်း၌ကျော့ကွင်းကို သူတစ်ထူးတို့ဝှက်ထားကြပါပြီ။
4 ညာဘက်သို့ရှုကြည့်တော်မူ၍၊ အကျွမ်းဝင်သူမရှိ၊ ခိုလှုံရာမဲ့လျက်၊ အသက်ကိုကြောင့်ကြသူမရှိကြောင်း၊ သိမြင်တော်မူပါ။
5 အိုထာဝရဘုရား၊ ကိုယ်တော့်ထံအကျွန်ုပ်ဟစ်ခေါ်လျက်၊ သူရှင်တို့နေရာတွင် အကျွန်ုပ်ခိုလှုံရာနှင့်ဝေပုံကား၊ ကိုယ်တော်ပင်တည်း။
6 အလွန်နိမ့်ကျလျက်နေသောအကျွန်ုပ်၏အော်ဟစ်သံကိုနားညောင်း၍၊ အကျွန်ုပ်ထက်ခွန်အားကြီးသောလိုက်လံသူတို့လက်မှကယ်လွှတ်တော်မူပါ။
7 နာမတော်အား ချီးမွမ်းခွင့်ရစေရန်၊ အကျွန်ုပ်အသက်ကိုအချုပ်အနှောင်အထဲမှထုတ်ဆောင်တော်မူပါ။ ထိုသို့ကြွယ်ဝစွာသနားတော်မူသောကြောင့်၊ ဖြောင့်မတ်သူတို့ သည် အကျွန်ုပ်ကိုခြံရံလျက်နေကြရပါလိမ့်မည်။