1 သင်တို့ဘောင်တွင် ရန်တွေ့တိုက်လှန်ခြင်းများသည် မည်သို့ဖြစ်ပွားသနည်း။ သင်တို့ကိုယ်အင်္ဂါများတွင် တိုက်လှန်တတ်သောဝါသနာများမှမဟုတ်လော။ 2 အလိုဆန္ဒရှိကြသော်လည်း မရကြ။ သူ့အသက်ကိုသတ်၍ ပြိုင်ဆိုင်ကြသော်လည်း မရနိုင်ကြသည်ဖြစ်၍ ရန်တွေ့တိုက်လှန်မှုများကို ပြုတတ်ကြ၏။ မရကြသည်မှာ မလျှောက်မတောင်းသောကြောင့်၊ 3 လျှောက်တောင်း၍မရသည်မှာလည်း ကိုယ့်အလိုပြည့်ရန် အလွဲလျှောက်တောင်းသောကြောင့်တည်း။ 4 အချင်းမျောက်မထားသူတို့၊ ဤလောကနှင့်မိတ်ဖွဲ့ခြင်းသည် ဘုရားသခင်ကိုရန်ဘက်ပြုခြင်းဖြစ်ကြောင်း မသိကြလော။ သို့ဖြစ်၍ မည်သူမဆို ဤလောကနှင့်မိတ်ဖြစ်လိုလျှင် ဘုရားသခင်ကိုရန်ဘက်ပြုသူဖြစ်လိမ့်မည်။ 5-6 ငါတို့၌ ထည့်သွင်းတော်မူသောနာမ်ဝိညာဉ်ကို စိတ်အားကြီးစွာတောင့်တလျက် လွန်ကဲသောကျေးဇူးကို သနားတော်မူသည်ဟူသောကျမ်းချက်ကား အချည်းအနှီးဟုသင်တို့ထင်ကြသလော။ ထိုအချက်နှင့်အညီဘုရားသခင်သည် မာနကြီးသူတို့ကိုခုခံ၍ စိတ်နှိမ့်ချသူတို့အားကျေးဇူးသနားတော်မူသည်ဟု ဗျာဒိတ်တော်ရှိ၏။ 7 ထိုကြောင့် ဘုရားသခင်အုပ်စိုးတော်မူခြင်းကိုဝန်ခံလျက် မာရ်နတ်ကိုခုခံကြလော့။ သို့မှထွက်ပြေးလိမ့်မည်။ 8 ဘုရားသခင့်အပါးတော်သို့ချဉ်းကပ်ကြလော့။ သို့မှ သင်တို့ထံချဉ်းကပ်တော်မူလိမ့်မည်။ အချင်းအပြစ်သားတို့၊ သင်တို့လက်များကိုစင်ကြယ်စေကြလော့။ စိတ်ဒွိဟရှိသူတို့၊ သင်တို့စိတ်နှလုံးကို သန့်ရှင်းစေကြလော့။ 9 စိတ်ဒုက္ခရောက်ခြင်း၊ မြည်တမ်းခြင်း၊ ငိုကြွေးခြင်းရှိကြလော့။ သင်တို့ရယ်မောခြင်းကို မြည်တမ်းခြင်း၊ ရွှင်လန်းခြင်းကိုလည်း စိတ်ညှိုးခြင်းဖြစ်စေကြလော့။ 10 ထာဝရဘုရားမျက်မှောက်တော်တွင် ကိုယ်ကိုနှိမ့်ချကြလော့။ သို့မှ သင်တို့ကိုချီးမြှောက်တော်မူလိမ့်မည်။

11 ညီအစ်ကိုတို့၊ အချင်းချင်းမပုတ်ခတ်ကြနှင့်။ ညီအစ်ကိုကိုပုတ်ခတ်ခြင်း၊ စီရင်ဆုံးဖြတ်ခြင်းပြုသူသည် ပညတ်တရားကိုပုတ်ခတ်ရာ၊ စီရင်ဆုံးဖြတ်ရာရောက်၏။ ပညတ်တရားကိုစီရင်ဆုံးဖြတ်လျှင် သင်သည်ပညတ်တရားအတိုင်းလိုက်နာသူမဟုတ်။ စီရင်ဆုံးဖြတ်သူဖြစ်လေပြီတကား။ 12 ကယ်တင်ခွင့်၊ ဖျက်ဆီးခွင့်ပိုင်တော်မူသောအရှင်သည် တစ်ပါးတည်းသောဓမ္မသတ်ရှင်၊ တရားမင်းဖြစ်တော်မူ၏။ အပေါင်းအဖော်ကို စီရင်ဆုံးဖြတ်သောသင်ကား မည်သူနည်း။

13-14 နက်ဖြန်မည်သို့ဖြစ်မည်မသိဘဲလျက် ယနေ့ဖြစ်စေ၊ နက်ဖြန်ဖြစ်စေ၊ ထိုထိုမြို့သို့သွား၍ တစ်နှစ်နေခိုက် အမြတ်အစွန်းရအောင်ကူးသန်းရောင်းဝယ်မည်ဟု ပြောဆိုသူအချင်းတို့၊ သင်တို့အသက်ကား မည်သို့နည်း။ သင်တို့သည် တစ်ခဏမျှထင်ပေါ်၍ ပျောက်လွင့်တတ်သောအခိုးအငွေ့သဖွယ် ဖြစ်၏။ 15 ထိုသို့မပြောမဆိုဘဲ ထာဝရဘုရားအလိုတော်ရှိလျှင် ငါတို့သည်အသက်ရှင်လျက် ဤအမှု၊ ထိုအမှုကိုပြုမည်ဟုဆိုသင့်၏။ 16 ယခုမူကား သင်တို့သည် ထောင်လွှားဝါကြွားတတ်ကြ၏။ ထိုသို့သောဝါကြွားခြင်းမသင့်ချေ။ 17 အကောင်းကိုသိလျက်မပြုဘဲနေသူ၌ အပြစ်သင့်၏။