1 တစ်ဖန်၊ ငါသို့ရောက်လာသော ထာဝရဘုရား၏ ဗျာဒိတ်တော်ကား။ 2 အချင်းလူ့သား၊ စပျစ်သားသည်၊ ေတာပင်ငယ်အသားတစ်မျိုးမျိုးထက်၊ မည်သို့မြတ်သနည်း။ 3 ကိရိယာတစ်စုံတစ်ခုကို လုပ်ရန်သော်လည်းေကာင်း၊ အိုးခွက်ဆွဲသော ချိတ်ကို လုပ်ရန်သော်လည်းေကာင်း၊ စပျစ်သားကိုရွေးယူမည်လော။ 4 လောင်စာအဖြစ်မီးသို့ပစ်ချ၍၊ အရင်းအဖျား ကျွမ်းလောင်ခြင်း၊ အလယ်လည်း မြိုက်ခြင်းခံပြီးမှ၊ အသုံးဝင်သေးသလော။ 5 တစ်န္ယ်လုံးရှိခိုက်၊ မည်သည့်အသုံးမျှမဝင်လျှင်၊ ကျွမ်းလောင်ခြင်း၊ မြိုက်ခြင်းခံပြီးမှ၊ သာ၍အသုံးမဝင်ချေ။ 6 သို့နှင့်အညီ၊ ငါအရှင်ထာဝရဘုရားက၊ တောပင်များအနက်စပျစ်ပင်ကို၊ လောင်စာအဖြစ်၊ မီးသို့ငါပစ်ချသည်းနည်းတူ၊ ယေရုရှလင်မြို့သူမြို့သားတို့ကိုလည်း၊ငါပစ်ချ ခဲ့ပြီ။ 7 ထွက်ခဲ့ကြသော်လည်း၊ မျက်နှာထားသည့်အလျောက်၊ ကျွမ်းလောင်ခံရကြဦးမည်။ ထိုသို့မျက်နှာတော်ထားသည့်ကာလ၊ ငါသည် ထာဝရဘုရားဖြစ်ကြောင်း၊ သင်တို့ သိရကြလတ္တံ့။ 8 သစ္စာတော်ကိုဖောက်ကျော်ကြသောကြောင့်၊ နေပြည်ကိုဆိတ်ညံရာဖြစ်စေမည်ဟု၊ ငါအရှင်ထာဝရဘုရားမိန့်ဆိုသည်ဟူ၍တည်း။